زمان شکلی از فعل است که عمل یا حالتی را در زمان نشان می دهد. به طور کلی در زبان انگلیسی سه زمان اصلی وجود دارد: زمان حال، زمان گذشته و زمان آینده.

هر زمان دارای چهار حالت: ساده،استمراری، کامل و کامل استمراری است. زمان های اصلی زمان های واقع شدن فعل را نشان می دهند و چهار حالت مختلف نحوه و چگونگی انجام کار را. با توجه به سه زمان اصلی و چهار حالت هر یک، می توان گفت که در انگلیسی12 زمان به طریق زیر وجود دارد:

زمان هاي آینده

آینده ساده (مستقبل ساده)

آینده استمراری

آینده کامل

آینده کامل استمراری

زمان هاي گذشته

گذشته ساده (ماضی ساده)

گذشته استمراری

گذشته کامل (ماضی بعید)

گذشته کامل استمراری

زمان هاي حال

حال ساده (مضارع)

حال استمراری

حال کامل (ماضی نقلی)

حال کامل استمراری

زمان حال ساده

Simple Present Tense

طرز ساختن:

شكل ساده فعل (مصدر بدون to)  +     فاعل

تبصره_ در سوم شخص مفرد فعل s  یا  es  می گیرد.

موارد استعمال:

1- برای کارهای عادی و تکراری.در این حالت یکی از قیود تکرار مانند  often، never و غیره بین فاعل و فعل اصلی جمله قرار می گیرد:

I usually go to school at 8 o'clock.

2- برای کارهای تغییر ناپذیر و حقیقی:

The earth moves round the sun.

3- برای کارهای عادی ولی تغییر پذیر:

He has a lot of friends.

4- برای کارهایی که در زمان آینده نزدیک به طور قطع صورت می گیرد:

My friend leaves Tehran for Paris tomorrow.

5- افعالی که مربوط به هوش و حواس بوده و یا غیر ارادی باشند با زمان حال بیان می شوند.پاره ای ازاین افعال عبارتند از:

understand, know, notice, mean, want, believe, refuse, have, process, forget, remember, be, wish, consider, forgive, seem, think, imagine, see, hear, feel, smell, taste, suppose, trust, etc.

6- برای وقایع تاریخی که در گذشته اتفاق افتاده و گوینده بخواهد آن را برای شنوندگان با اهمیت خاصی بیان کند.

7- برای بیان استعداد و توانایی از زمان حال ساده استفاده می شود:

He solves difficult problems.

8 - بعد از حروف ربط زیر اگر فعلی به آینده دلالت کند به جای آینده از حال ساده استفاده می کنند:

After, before, since, as soon as, until, till, as, if, unless, when, whenever

مانند:

He will begin his new jobs as soon as he returns home.